Franciscus: waarom een boterham goed is maar niet volstaat
Op 10 september 2013 bracht Paus
Franciscus een bezoek aan het Centro Astalli, een vluchtelingenhuis van de
Italiaanse jezuïeten in hartje Rome.
Hieronder enkele uittreksels van de
stevige toespraak die Franciscus er hield, alsook enkele videobeelden
Velen onder u zijn moslims of
behoren tot andere godsdiensten; jullie komen uit heel wat landen, met
verschillende situaties. We mogen geen schrik hebben voor verschillen!
Broederlijkheid doet ons ontdekken dat die verschillen rijkdom zijn, een
geschenk voor iedereen.
…
Het is prachtig dat wie hier samen
met de jezuïeten werkt voor de vluchtelingen christelijke mannen en vrouwen
zijn en ook niet-gelovigen of mensen van andere godsdiensten, verenigd in de
naam van het gemeenschappelijke goed, dat voor ons christenen de uitdrukking is
van de liefde van de Vader in Christus Jezus. De heilige Ignatius van Loyola
wilde dat er, op de plaats zelf waar hij woonde, een ruimte werd ingericht om
de allerarmsten te onthalen. In 1981 stichtte pater Arrupe de Jesuit Refugee
Service, en hij wilde dat het Romeinse hoofdwartier werd ondergebracht op die
plaats, in het hart van de stad.
…
Vanuit deze plaats van onthaal, van
ontmoeting en van dienstbaarheid vraag ik jullie allen, mensen die wonen in het
bisdom van Rome, dat jullie je deze vraag zouden stellen: richt ik mij tot wie
het moeilijk heeft of heb ik schrik om mijn handen vuil te maken? Sluit ik me
op in mezelf, in mijn dingetjes, of merk ik op wie er nood heeft aan hulp? Dien
ik enkel mezelf of kom ik ertoe om anderen te dienen, zoals Christus deed die
kwam om te dienen, in die mate dat Hij zijn leven gaf? Kijk ik wie om
rechtvaardigheid vraagt in de ogen of kijk ik de andere richting uit om niet in
die ogen te moeten kijken?
…
Gastvrijheid alleen volstaat niet.
Het volstaat niet om een boterham te geven als dit niet samen gaat met de
mogelijkheid om te leren op eigen benen te staan. Liefdadigheid die die armen
arm achterlaat is ontoereikend. Echte barmhartigheid, die God ons geeft en
leert, vraagt om gerechtigheid, vraagt erom dat de armen de weg kunnen vinden
om niet langer arm te zijn.
…
In het bijzonder – en dit is
belangrijk en ik zeg dit uit de grond van mijn hart – in het bijzonder zou ik
ook de religieuze gemeenschappen willen uitnodigen om dit teken van de tijd met
ernst en met zin voor verantwoordelijkheid te lezen. De Heer nodigt ons uit om met
meer moed en groothartigheid de gastvrijheid te beleven in onze gemeenschappen,
huizen, leegstaande kloosters … Allerbeste mannen en vrouwen religieuzen, de
lege kloosters zijn van geen nut voor de Kerk als zij worden omgevormd tot hotels
en geld opbrengen. De leegstaande kloosters horen ons niet toe; zij zijn er
voor het Lichaam van Christus en daar maken de vluchtelingen deel van uit. De Heer roept ons op om ons groothartig en moedig
te wagen aan gastvrijheid in lege kloosters. Dit is zeker niet eenvoudig; we
hebben criteria nodig, verantwoordelijkheid, maar ook moed. We doen zoveel; misschien worden we geroepen om meer te doen,
om vastberaden te verwelkomen en te delen wat de Voorzienigheid ons heeft
gegeven om te dienen; om de bekoring van
de spirituele wereldlijkheid te overwinnen en om dichtbij eenvoudige mensen te
staan, in het bijzonder de allerminsten. We hebben nood aan solidaire gemeenschappen
die de liefde daadwerkelijk beleven!
Reacties